Piše Milan Santrač
UTVRĐENA POVEZANOST SRPSKIH
CRKVENIH PRAZNIKA I DOGAĐAJA U SVEMIRU
Većina ljudi zna za stari, julijanski kalendar koji koristi srpska, ruska, dio grčke i još nekih pravoslavnih crkava i za novi, gregorijanski koji koriste katolici ali ne znaju da postoji kalendar svih srpskig država koji je korišten kao službeni sve do 19. vijeka.
Većina ljudi zna za stari, julijanski kalendar koji koristi srpska, ruska, dio grčke i još nekih pravoslavnih crkava i za novi, gregorijanski koji koriste katolici ali ne znaju da postoji kalendar svih srpskig država koji je korišten kao službeni sve do 19. vijeka.
Dok se u Srbiji o ovom veličanstvenom kalendaru ćuti, za istraživanje istog zainteresovane su institucije u Portugalu , Indiji, kao i američke izadavačke kuće i NASA koja je i potvrdila povezanost kalendara i prirodnih pojava.
NASA je utvrdila povezanost srpskih crkvenih praznika i događanja u svemiru!
To je bio kalendar svih srpskih država do 19. vijeka i po njemu su pisane sve povelje, zakoni, odluke i obligacije među ljudima. Danas ga zvanično koristi Srpska pravoslavna crkva i smatra se njenim Ustavom, budući da ga je Sveti Sava unio u crkveni kodeks 1119. godine.
Riječ "kalendar" vuče korijen iz našeg jezika, jer je ova složenica nastala od dvije naše riječi "kolo" i "dar". Nije potrebno pojašnjavati značenje ove složenice. U našem narodu postoji ogromno kalendarsko znanje, sačuvano u mitologiji, epskoj poeziji, običajima i svakodnevnom životu. Srbin je od postojanja bio stopljen sa prirodom i bilo je neophodno da njene promjene poznaje kod sebe.
Zato Srbi imaju jedan od najstarijih i najtačnijih kalendara na svijetu. O ovom kalendaru se vrlo malo zna i govori mimo kruga "posvećenih", jer je gotovo čitav vijek koji je za nama, bio "tabu tema" i među samim Srbima.
Idejnim tvorcima srpske falsifikovane istorije nije odgovaralo postojanje ovog kalendara, jer se on nikako nije uklapao u njihove tvrdnje o nastanku i opstanku Srba. Naime, srpski kalendar je dosezao toliko daleko u prošlost, mnogo duže od njihove sopstvene istorije!
Kalendar datira od perioda vinčanske kulture, još od 6. milenijuma prije naše ere, na šta ukazuje i simbol za vrijeme, koji je karakterističan i prikazuje luk sa dva presjeka. Najstariji zapis o srpskom kalendaru jeste jedan nadgrobni spomenik iz tog vijeka, a ono što je zanimljivo jeste da je datiranje izvršeno ćirilicom, što pokazuje da je to pismo postojalo i prije Ćirila i Metodija.
Kao zvanični srpski kalendar, uvodi ga Sveti Sava u 13. vijeku i koristio se sve do 19. vijeka. Do tada je sve datirano po njemu , knjige, povelje, zakoni, nadgrobni spomenici, spomenici kulture, a tome u prilog govori i činjenica da je na Smederevskoj tvrđavi u zidine uklesan datum izgradnje po srpskom kalendaru.
Mnogi spomenici i manastiri datirani su po srpskom kalendaru. Na primer, spomenik caru Lazaru koji je podigao despot Stefan Lazarević, najučeniji čovjek tog vremena. Tu piše da se Kosovska bitka održala 6897. godine, a to se nikako ne uklapa u današnje zvanična saznanja iz krivotvorene istorije.
Najnovije istraživanje koje je urađeno prije dvije godine kaže da se u Vujanskom manastiru, koji se nalazi između Čačka i Gornjeg Milanovca, nalazi krst blaženopočivšeg Patrijarha Pavla koji je datiran po srpskom kalendaru. Sve ovo je potvrdio Milan Stevančević, najbolji poznavalac kalendara kod nas, koji se njegovim izučavanjem bavi skoro 40 godina.
Prema srpskom kalendaru, godina se dijeli na ljeto i zimu. Ljeto počinje na Đurđevdan, 6. maja, dok zima na Mitrovdan, 8. novembra. Istražujući dalje i tumačeći to sa naučne strane, ovo su dva datuma kada se smijenjuju dva godišnja doba, što se poklapa i sa sunčevim kalendarom kada se mijenjaju energije.
To je potvrdila i NASA, koja je ustanovila da se ti veliki crkveni praznici poklanjaju sa elektromagnetnim promjenama Sunca.
Po srpskom kalendaru, Sunce se posmatra kao živo biće koje se smatra i božanstvom. Ono je lice koje služi srpskom narodu za datiranje mnogih prirodnih pojava, kao što je, na primjer Preobraženje, a ono se javlja 19. avgusta. Tada se menjaju gora i voda. Da se mijenja gora znamo po lišću koje žuti i opada, a šta znači "mijenja se voda", ističe Stevančević i dodaje:
Kada je Beogradska škola meteorologije istraživala hemijski sastav vode 2008. godine, zaprepastili smo se da se 19. avgusta mijenja hemijski sastav kiše. Do tada je kisela, a od tada alkalna ili neutralna. Pitanje je kako je naš narod znao da se tada mijenja i sastav vode, jer smo mi ovo otkrili uz velika magnetna sredstva, aparate i instrumente.
Godina po srpskom kalendaru počinje početkom aprila i usklađena je sa gregorijanskim, što je zasluga Svetog Save, koji je u 13. vijeku prihvatio rimsko označavanje vremena, kako bi pokazao zajedništvo hrišćana.
Prema protokolu srpskog kalendara, prvo se pokazuju godina, pa mjesec i dan, za razliku od drugih kalendara koji prikazuju dan, mjesec i godinu. Ono što je zanimljivo jeste da ni jedan drugi kalendar nema takvo datiranje, ali i to da se kompjuterska obrada vrši po protokolu srpskog kalendara.
Prema Stevančeviću, još će se raditi na novim saznanjima kojih ima dosta, budući da se podaci o srpskom kalendaru nalaze u starim rukopisnim knjigama, koje imaju veliku istorijsku i naučnu vrijednost, a koje su odnešene iz zemlje i nalaze se u muzejima i bibliotekama širom Evrope.
Meteorološki sateliti dokazuju da su "gorski carevi" bez svemirske tehnologije, poslije Mitrovdana nekako znali da Sunce smanjuje aktivnosti na sjevernoj hemisferi i mudro se povlačili kod jataka na zimovanje. Narodni srpski kalendar na neki način poznaje termine promjena elektromagnetizma Sunca, a takva preciznost ne može biti slučajna, jer zahtijeva mnogo znanja iz kosmičke meteorologije.
Time se ponovo postavlja pitanje neke izgubljene civilizacije.
NASA je utvrdila povezanost srpskih crkvenih praznika i događanja u svemiru!
To je bio kalendar svih srpskih država do 19. vijeka i po njemu su pisane sve povelje, zakoni, odluke i obligacije među ljudima. Danas ga zvanično koristi Srpska pravoslavna crkva i smatra se njenim Ustavom, budući da ga je Sveti Sava unio u crkveni kodeks 1119. godine.
Riječ "kalendar" vuče korijen iz našeg jezika, jer je ova složenica nastala od dvije naše riječi "kolo" i "dar". Nije potrebno pojašnjavati značenje ove složenice. U našem narodu postoji ogromno kalendarsko znanje, sačuvano u mitologiji, epskoj poeziji, običajima i svakodnevnom životu. Srbin je od postojanja bio stopljen sa prirodom i bilo je neophodno da njene promjene poznaje kod sebe.
Zato Srbi imaju jedan od najstarijih i najtačnijih kalendara na svijetu. O ovom kalendaru se vrlo malo zna i govori mimo kruga "posvećenih", jer je gotovo čitav vijek koji je za nama, bio "tabu tema" i među samim Srbima.
Idejnim tvorcima srpske falsifikovane istorije nije odgovaralo postojanje ovog kalendara, jer se on nikako nije uklapao u njihove tvrdnje o nastanku i opstanku Srba. Naime, srpski kalendar je dosezao toliko daleko u prošlost, mnogo duže od njihove sopstvene istorije!
Kalendar datira od perioda vinčanske kulture, još od 6. milenijuma prije naše ere, na šta ukazuje i simbol za vrijeme, koji je karakterističan i prikazuje luk sa dva presjeka. Najstariji zapis o srpskom kalendaru jeste jedan nadgrobni spomenik iz tog vijeka, a ono što je zanimljivo jeste da je datiranje izvršeno ćirilicom, što pokazuje da je to pismo postojalo i prije Ćirila i Metodija.
Kao zvanični srpski kalendar, uvodi ga Sveti Sava u 13. vijeku i koristio se sve do 19. vijeka. Do tada je sve datirano po njemu , knjige, povelje, zakoni, nadgrobni spomenici, spomenici kulture, a tome u prilog govori i činjenica da je na Smederevskoj tvrđavi u zidine uklesan datum izgradnje po srpskom kalendaru.
Mnogi spomenici i manastiri datirani su po srpskom kalendaru. Na primer, spomenik caru Lazaru koji je podigao despot Stefan Lazarević, najučeniji čovjek tog vremena. Tu piše da se Kosovska bitka održala 6897. godine, a to se nikako ne uklapa u današnje zvanična saznanja iz krivotvorene istorije.
Najnovije istraživanje koje je urađeno prije dvije godine kaže da se u Vujanskom manastiru, koji se nalazi između Čačka i Gornjeg Milanovca, nalazi krst blaženopočivšeg Patrijarha Pavla koji je datiran po srpskom kalendaru. Sve ovo je potvrdio Milan Stevančević, najbolji poznavalac kalendara kod nas, koji se njegovim izučavanjem bavi skoro 40 godina.
Prema srpskom kalendaru, godina se dijeli na ljeto i zimu. Ljeto počinje na Đurđevdan, 6. maja, dok zima na Mitrovdan, 8. novembra. Istražujući dalje i tumačeći to sa naučne strane, ovo su dva datuma kada se smijenjuju dva godišnja doba, što se poklapa i sa sunčevim kalendarom kada se mijenjaju energije.
To je potvrdila i NASA, koja je ustanovila da se ti veliki crkveni praznici poklanjaju sa elektromagnetnim promjenama Sunca.
Po srpskom kalendaru, Sunce se posmatra kao živo biće koje se smatra i božanstvom. Ono je lice koje služi srpskom narodu za datiranje mnogih prirodnih pojava, kao što je, na primjer Preobraženje, a ono se javlja 19. avgusta. Tada se menjaju gora i voda. Da se mijenja gora znamo po lišću koje žuti i opada, a šta znači "mijenja se voda", ističe Stevančević i dodaje:
Kada je Beogradska škola meteorologije istraživala hemijski sastav vode 2008. godine, zaprepastili smo se da se 19. avgusta mijenja hemijski sastav kiše. Do tada je kisela, a od tada alkalna ili neutralna. Pitanje je kako je naš narod znao da se tada mijenja i sastav vode, jer smo mi ovo otkrili uz velika magnetna sredstva, aparate i instrumente.
Godina po srpskom kalendaru počinje početkom aprila i usklađena je sa gregorijanskim, što je zasluga Svetog Save, koji je u 13. vijeku prihvatio rimsko označavanje vremena, kako bi pokazao zajedništvo hrišćana.
Prema protokolu srpskog kalendara, prvo se pokazuju godina, pa mjesec i dan, za razliku od drugih kalendara koji prikazuju dan, mjesec i godinu. Ono što je zanimljivo jeste da ni jedan drugi kalendar nema takvo datiranje, ali i to da se kompjuterska obrada vrši po protokolu srpskog kalendara.
Prema Stevančeviću, još će se raditi na novim saznanjima kojih ima dosta, budući da se podaci o srpskom kalendaru nalaze u starim rukopisnim knjigama, koje imaju veliku istorijsku i naučnu vrijednost, a koje su odnešene iz zemlje i nalaze se u muzejima i bibliotekama širom Evrope.
Meteorološki sateliti dokazuju da su "gorski carevi" bez svemirske tehnologije, poslije Mitrovdana nekako znali da Sunce smanjuje aktivnosti na sjevernoj hemisferi i mudro se povlačili kod jataka na zimovanje. Narodni srpski kalendar na neki način poznaje termine promjena elektromagnetizma Sunca, a takva preciznost ne može biti slučajna, jer zahtijeva mnogo znanja iz kosmičke meteorologije.
Time se ponovo postavlja pitanje neke izgubljene civilizacije.
No comments:
Post a Comment