CECA SRPSKA MAJKA ILI MAĆEHA

Piše Milan Santrač




CECA  SRPSKA  MAJKA  ILI  MAĆEHA


Svakako,nije sporno da ova pjevaljka muzike čiju vrstu ni najveći stručnjaci ne mogu odrediti,ima talenta,ali je to sporedna stvar za ono što treba reći.
U cijeloj priči oko Cece i njenog  “spektakla” na Ušću, njene pjesme i njena muzika su najmanje bitne.
Jer Ceca nije samo pjevačica.
Ne, Ceca je uzor, Ceca je simbol jednog naroda, Ceca je lice jedne Srbije, majka nacije.
Ceca je majka Srbije koja je poražena, ponižena, otuđena, onesposobljena.
Srbije koja je na koljenima ostavila na cjedilu Srbe širom Balkana u rovovima, sa puškom i jednim okvirom metaka, dok su kaminonima odvožene vrijednosti njihovih komšija druge narodnosti.
Ceca je majka one Srbije koja je sinonim za ratne pljačkaše, narko dilere, mafiju u svakom obilku od reketa do fudbalske lopte.
Ceca je majka one Srbije u kojoj se tinejdžerke kurvaju sa polukriminalcima na raznim splavovima za vožnju u džipu i “crtu” kroz novčanicu od sto evra.


Ceca je majka one Srbije u kojoj se talentovane klinke jebu sa producentima i zadriglim folk menadžerima da bi dobile šansu da svoj talenat arče pod svadbarskim šatrama.
Ceca je pravoslavka koja čita Oče naš sa ceduljice, dok pored nje na “sveti rat” pozivaju narko dileri.
Ceca je "usrećila" sto, dvjesta, trista hiljada ljudi svojim pjesmama i učestvovala u uništavanju šanse za milione drugih Srba, jer je “majka nacije” bila saučesnik u atentatu koji je narko kartel izvršio, na  legalno izabranog najviše pozicioniranog državnika.
Muzičkog smeća ima na svakom ćošku, ali u slučaju Cece pjesme su najmanje bitne.


Svoju poziciju najveće zvjezde je izgradila na nesreći srpskog naroda, kulturnoj eroziji, opljačkanim novcem, prognanima, srušenim domovima, izgubljenim zemljama.
Ceca je sinonim za ono najgore u našem narodu, lažni patritoizam, razbojništvo, urušene sve moralne, porodične i hrišćanske vrijednosti, otupilu  masu koja “srpski košmar” poredi sa “američkim snom”.

Svako ko je ikad bio na njenom koncertu treba da se stidi, ako ne danas, onda sutra, prekosutra, za pet, deset, trideset godina, kada bude razmišljao o vrijednostima koje je ostavio svojim potomcima.


Znam da će me mnogi poslije ovog teksta napadati i osudjivati baš kao i na početku rata kada sam se usudio reći da je rat nepotreban i da će od njega imati koristi samo sjecikese, ratni profiteri i lopovi.
Zato,vi koji me osudjujete,stanite u dvije vrste,uzmite u ruke motke i vrljike, ja ću proći izmedju vas, pa udrite po mojim leđima ako će vam biti lakše što sam se i ovog puta usudio reći istinu.


                                               Milan Santrač